bezoek aan de sjamaan + laatste dag in Villa Ticca

Het bezoek aan de sjamaan was bijzonder. Ik wilde op het spirituele festival al een reinigingsritueel ondergaan maar hier was dit nog leuker omdat het nu door een echte Indiaan gedaan werd. Eerst heeft hij mijn handen gevoeld. Hij vertelde me dat o.a. dat ik iemand ben die geen tegenspraak duld en dat ik een hele sterke persoonlijkheid ben. Hij heeft mij ontdaan van negatieve energieën dmv spugen met bepaald water, vuur, waaieren met attributen. Het was een bijzondere belevenis.

Na afloop ben ik met Therese en de kinderen nog even naar het park met de grote speeltuin geweest zodat de kinderen zich nog even konden uitleven.

´s Avonds zijn we met z´n allen op het in de stad gaan eten. Ayla viel al snel in slaap zonder gegeten te hebben en ook Twan was moe dus zij zijn al snel terug gegaan. Nadat we hadden afgerekend (dat is altijd een heel gedoe met een grote groep) zijn we ook snel in een taxi terug naar het hotel gegaan. June had ik nog een ijsje beloofd en uiteindelijk lag ze veel te laat in bed.Ik vertelde haar dat de volgende dag de laatste dag was op deze opvang en ze vond het zo erg dat ze deze kinderen nooit meer zou zien, dat ze tranen met tuiten gehuild heeft.


De volgende dag kon June bijna niet wakker worden. We waren keurig op tijd op de opvang en zijn meteen begonnen met een enorme hoeveelheid ballonnen op te blazen. We wilden deze dag een feestje geven. Marion heeft deze ochtend nog babymassage les gegeven. De ouders of verzorgers zijn hierin heel erg geïnteresseerd. Zij heeft de olieën en een speciale pop hiervoor achtergelaten plus een DVD met uitleg. Hopelijk gaan de verzorgers hier mee door. Twee van ons zijn naar de winkel gegaan om 2 matrassen te kopen. We hebben allemaal 10 Euro betaald hiervoor. De moeders waren er heel erg blij mee.

Therese is met een verkoper en Mariska om de tafel gaan zitten en zij hebben speeltoestellen uitgezocht zodat ze een gymzaaltje kunnen maken in Villa Ticca. Ik ga hetzelfde doen in Peguche. Ook daar zijn speeltoestellen nodig en ik wil hiervoor graag mijn sponsoringsgeld gebruiken.

De kinderen hadden we verdeeld in 3 groepen. Een aantal ging van papier helicopters maken, de anderen zijn maskers gaan kleuren en versieren met stickers en ik ben met Mara gaan schmincken. Alle materialen hadden we meegebracht. Ook hebben we een kast vol met spullen achter kunnen laten. Paolo, de leidster, was er heel erg blij mee.

De allerkleinsten zaten keurig in een rijtje op hun beurt te wachten voor de schminck maar toen de volgende groep kwam werd het dringen. Uiteindelijk hebben we met 3 personen geschminckt maar het is ons helaas niet gelukt om alle kinderen te doen.

Helaas was de ochtend veel te snel voorbij en moesten we afscheid nemen van alle ontzettend lieve kinderen nadat ze eerst allemaal nog een knuffel hadden mogen uitzoeken. Eerder in de week hebben ze ook allemaal een beessie van Albert Hein mogen uitzoeken. Vonden ze ook geweldig! We vonden het allemaal ontzettend jammer dat de week al voorbij was en dat we de kinderen niet meer zouden zien.

Helaas had Paola nog wel slecht nieuws voor alle medewerkers. Zij moesten allemaal ontslagen worden. Villa Ticca moet bezuinigen helaas. Een aantal van hen wordt volgende week met een nieuw contract aangenomen (dit heeft ook te maken met nieuwe regels van de regering). Een aantal voldeden helaas ook niet.
Binnen Villa Ticca worden twee groepen kinderen samengevoegd tot één. Dit kan helaas niet anders omdat er vanwege geldgebrek bezuinigd moet worden.

Mocht iemand donor willen worden van Villa Ticca, kijk even op de website.
Villa Ticca is ook al te klein voor de 100 kinderen die er nu komen maar om weer een pand erbij te kunnen kopen is geld hard nodig.

Teruggekomen in het hotel moesten we snel onze spullen inpakken. Een busje haalde ons op. De koffers gingen op het dak, tussen de banken en op de banken. Gelukkig pastten wij er met z´n elven ook nog niet in.
Hij heeft ons naar het busstation gebracht. De reis naar Otovalo duurde 2 uur. Onderweg hadden we heerlijke muziek en het uitzicht was schitterend. Was een mooi land is Ecuador. Die bergen...... prachtig!!
Onderweg stapten overal mensen in die spullen willen verkopen. Dat is hier normaal. IJsjes, snoepjes, van alles wordt er onderweg verkocht. Bij een volgende halte stappen ze dan weer uit.

Na aankomst op het busstation in Otovalo (June had bijna de hele weg geslapen) gingen we met 3 taxi´s naar ons hostel. Het is een erg leuk hostel met een binnentuin waar de kinderen heerlijk buiten kunnen spelen. Er hangen hangmatten en er zijn voor de kids fietjes, een skelter etc. De kamers zijn super basic. We hebben 2 bedden en een soort tafeltje en that´s it. De wc en douche zijn op de gang. Het is er ook heel erg gehorig dus we hebben met oordopjes in geslapen.

Het eten in het hostel is heel erg goedkoop. We betalen 1 Dollar voor een vers sap (alle fruitsappen zijn hier vers en ze hebben van alles) en voor een enorme vegetarische salade met kaas betaalde ik 2,50 meen ik. Voor June was er gelukkig pizza. Zij deelt meestal met Twan en Ayla want die kinderen eten allemaal zo weinig en de porties hier zijn enorm. Het ontbijt hier is ook super en veel. Wij nemen meestal de la case en dat houdt in een groot bord met vers fruit, yoghurt en muesli en kamille thee. Zelfs June vindt kamille thee lekker nu. Ook kun je Amerikaans ontbijt nemen met gebakken ei, brood en jam.

Na heerlijk gegeten te hebben heb ik June nog even onder de douche gezet. In tegenstelling tot in Quito hebben we hier een goede douche. Er komt veel water uit en het blijft warm. In Quito kwam er amper water uit en werd het dan weer bloedheet en dan weer koud. Toen we net wilde gaan slapen begon de life gitaarmuziek. Gelukkig waren het maar een paar nummers. De muziek was erg mooi maar June in slaap krijgen werkt dan niet al te best.

Morgen kunnen we een keer uitslapen. Heerlijk!!

Liefs,
Paulien en June