verslag van Mariska

Lieve mensen,

Inmiddels zijn we al weer 3 weken thuis. We hadden een goede terugreis zonder vertraging en kwamen zondag 8 augustus aan op Schilhol. Ik ben de maandag erop direct weer begonnen met werken want ik had geen vrije dagen meer over. In tegendeel, ik moet nu extra dagen werken om vrij te kunnen nemen aan het einde van het jaar. Een week later is June in groep 2 begonnen op school. Dat was even wennen na 3 weken intens met mij samen te zijn geweest en een paar dagen huilde ze tranen met tuiten nadat ik haar op school gebracht had. Ze mistte Ecuador en Mariska en ze wilde bij mij blijven. Het liefst wilde ze om de dag in Ecuador zijn. Tja, een onmogelijke wens. Inmiddels is ze weer helemaal gewend en kan ik elke ochtend met een gerust hart de klas verlaten. Ze heeft inmiddels een eigen plakboek vol met foto's van Ecuador.

Wat ontzettend balen was is dat blijkbaar op de laatste dag van ons verblijf in Ecuador mijn pas geskimd is. Dinsdag 10 augustus zag ik op ing.com dat er 2 keer geld uit een betaalautomaat is Quito was getrokken van mijn rekening. Uiteraard pas meteen geblokkeerd en nu wacht ik het fraudeonderzoek af.

Op villaticca.waarbenjij.nu zag ik dat Mariska een verslag geplaats had over de laatste verwikkelingen in Ecuador. Hieronder het verslag.


Ontmoetingen


Hola allemaal!

Na de terugkeer van onze vrijwilligers, is het niet minder druk geworden met onze werkzaamheden in Ecuador. Zaterdag vertrok Lotti als laatste van de groep terug naar Nederland en trokken Sietske en ik erop uit om een dansje te wagen in één van de salsatentjes in de drukke wijk de Mariscal. Heerlijke avond, met vrienden uit Peru en Ecuador! De volgende dag nog even uitgerust van de reis en alle indrukken, om diezelfde maandag weer aan de slag te gaan.

In de loop van de afgelopen jaren heb ik een aantal bijzondere ontmoetingen gehad met bijzondere mensen. Een aantal jaren geleden heb ik de zanger van de band Los Bacilos ontmoet. Jorge werd een goede vriend van me en na al deze jaren heb ik nog steeds een goede band met hem. Hij wil graag helpen met de stichting en stelt me regelmatig voor aan mensen die wellicht iets voor ons kunnen betekenen. Soms komt daar iets uit, een andere keer waait het weer over. Jorge heeft met zijn band Los Bacilos een aantal keer een Latin Grammy Award gewonnen en speelt (inmiddels solo) voor uitverkochte voetbalstadions in heel midden-en zuid Amerika. Inmiddels zijn we bezig met een idee om shirts te ontwerpen die hij kan verkopen aan zijn fans, waarvan de opbrengst voor Villa Ticca is. Wilt u weten wat voor muziek hij ten gehore brengt dan kunt u kijken op http://www.jorgevillamizar.com/
Inmiddels heeft hij mij in contact gebracht met de eigenaren van de Supermaxi in Ecuador. De Albert Heijn van Ecuador. De eigenaren beheren half Ecuador, bezitten zelfs een deel van een voetbalelftal en zitten stevig op hun troon wegens gebrek aan concurentie. Alle grotere winkelketens vallen onder hun bezit. Een contact om blij van te worden, maar zo gemakkelijk maakt de familie Wright het ons niet! Al meerdere malen hebben wij een product aangeboden om te verkopen in hun supermarkten, en alle keren is het voorstel afgewezen wegens een te hoge inkoopsprijs. De opbrengst van deze producten is bedoeld om Villa Ticca te steunen. Inmiddels heb ik weer een afspraak gehad met Jonathan Wright, de inkoper van de familie. Samen met Nicole togen wij naar een vallei waar een grote opslag-en kantoorruimte gesitueerd is. We werden ontvangen door de big boss himself, spraken over ons nieuwe product en konden ons verheugen op een geïnteresseerde blik. De producten zijn achtergelaten, en het afwachten is begonnen… zullen onze producten nu eindelijk in de verkoop worden gebracht bij de Megamaxi? Laten we het hopen!

Met de moeder van Jonathan en Andy, Monica Wright, heb ik inmiddels ook contact gehad. Het vorige bezoek bestond uit een wederzijdse informatieoverdracht van onze beide projecten, en het aftasten naar wederzijdse belangen. Ook deze keer dus weer een afspraak gemaakt met Monica, en we bespraken weer over een samenwerking en hoe die tot stand kan komen. In de opvang van Monica wordt met de Montessori-theorie gewerkt, een methode die wellicht heel toepasselijk kan zijn voor Villa Ticca. We bespraken de tijdslijn en kwamen tot de conclusie dat we vanaf januari een samenwerking kunnen gaan opstarten. Een positieve uitkomst!

Toen zat ik in de bus naar de opvang. Naast mij zat een man, met een kindje op schoot die heel hard aan het huilen was. We raakten in gesprek, het jongetje wilde terug naar zijn mama maar moest deze dag bij opa en oma doorbrengen. De man vroeg of wij uit Duitsland kwamen (alle vrijwilligers zaten namelijk in de bus Nederlands te praten) waarop ik uitlegde dat wij Nederlanders waren, aan het werk voor een stichting. De man bleek een bedrijf te hebben dat documentaires maakt en stelde voor om eens samen te komen, om te kijken of hij iets voor ons kon betekenen. Hij werkte namelijk ook voor de lokale televisiezender en kon best helpen met het verschaffen van meer bekendheid. Inmiddels heb ik al tweemaal een vergadering met hem gehad, en de plannen om ons te helpen zijn uitgebreid. Samen met een leuk team van mensen gaan we verder ontwikkelen aan de bekendheid van Villa Ticca in Ecuador… Hoe bijzonder is deze ontmoeting!

Sietske heeft ook langere tijd in Ecuador gewoond en heeft vele vrienden en contacten opgebouwd. Een vriendin van haar stelde ons voor om een bevriend echtpaar te bezoeken die interesse hebben om ons te helpen. Sietske en ik togen naar het noorden van Quito, om aan een ronde tafel in een gezellig huis te praten met Belen en haar man. Ook zij willen zich heel graag inzetten om donateurs te werven, maar ook om ons te helpen met het geven van workshops aan de ouders van onze kinderen. Haar man is psycholoog en wil ons met zijn beroep van dienst zijn, mede zijn contacten inschakelen om Villa Ticca’s kinderen hulp te bieden. Via via kunnen soms zulke leuke contacten ontstaan!

Ook in Villa Ticca zijn de nodige vergaderingen geweest. Villa Ticca groeit, en dat heeft grote gevolgen voor de organisatie. We moeten ook professioneler worden! In Ecuador is Villa Ticca bijna een bedrijf geworden, waarmee grote verantwoordelijkheden gepaard gaan. Met een vaste boekhouder, een belastingnummer en een 8 werknemers moet er veel georganiseerd worden. Samen hebben we ons over de wet gebogen om tot de conclusie te komen dat een reorganisatie hard nodig is. Dat betekent voor de werknemers van Villa Ticca dat er nieuwe contracten komen en dat er mensen weg zullen gaan en bij zullen komen. De dag voor vertrek was er een grote bijeenkomst waarin alles aan de werknemers werd uitgelegd, en waar iedereen een ontslagbrief moest tekenen. De nieuwe contracten worden 1 september getekend. Ook zijn er diverse vergaderingen geweest omtrent het bestuur van Villa Ticca in Ecuador. Er is gekozen om een nieuwe coördinator erbij aan te nemen en een boekhouder, zodat er in een team kan worden gewerkt en de taken meer verdeeld kunnen worden. Villa Ticca krijgt een steviger basis en kan de mogelijkheden binnen Ecuador hierdoor beter benutten. Vanaf het nieuwe schooljaar zal Mauricio Jimenez (vertegenwoordiger/coordinator van de stichting) worden bijgestaan door Luis Eduardo Castro (coördinator, marketing).

De muur van de opvang was hard aan vervanging toe. Door het vocht, dat zeer hardnekkig is, verkruimeld de muur heel snel en breekt het beton langzaam in stukken. Ook de muur in het gymlokaaltje moest nodig worden opgeknapt. De buitenmuur is opgeknapt, en vrijwilligers hebben de muur een gezellige schildering gegeven. De dag voor vertrek heb ik er nog een aantal beestjes op getekend, op verzoek van Paola, die komende vrijwilligers kunnen inschilderen. Het geheel ziet er heel goed en lekker nieuw uit!

In Peguche zijn we terug gegaan om nieuwe ontwikkelingen te bespreken en de werkwijze van Villa Ticca door te nemen. Paola Lema doet het supergoed in Peguche, en we spraken af dat er vanaf het nieuwe schooljaar een aantal keren per week workshops gegeven gaan worden aan de moeders uit de buurt. Lezen en schrijven, maar ook voedingsleer, E.H.B.O, huiselijk geweld en alcoholisme zijn thema’s die aan de orde zullen komen. Een goede en belangrijke ontwikkeling voor de mensen uit de buurt, die vaak niet geschoold zijn. We spraken veel en lang over samenwerking, het zoeken van nieuwe donateurs en het vinden van contactpersonen. De man van Paola, Francisco, is musicus en stelde voor om een tour in Nederland te organiseren waarin hij gitaar speelt. De opbrengst zou dan voor Villa Ticca zijn. Een heel leuk idee, dat we in Nederland zeker gaan uitwerken. Wellicht in samenwerking met de Ecuadoraanse ambassade. Weer een nieuw project…

Dan weer een vergadering, met Pepijn Grau. Een Nederlandse man die twee jaar in Ecuador woont met zijn vrouw. Pepijn heeft veel ideeen en stelde voor om elkaar te ontmoeten en te kijken of we kunnen samenwerken. Hij werkt inmiddels al samen met een ander project, en haalt bij markten gratis eten op. Vele marktverkopers leggen al wat opzij en anderen kijken wat de volgende dag niet meer te verkopen valt. Al het voedsel dat Pepijn ophaalt komt ten goede aan het project, en kost niets! We spraken af om dit project uit te breiden naar Villa Ticca, en vanaf september zullen we gaan samenwerken.

Jullie zullen beseffen dat het leven in Ecuador net zo druk is als in Nederland. Met alles dat geregeld, opgezet en onderhouden moet worden is het alsof je een bedrijf runt… En eigenlijk lijkt het daar steeds meer op, Villa Ticca groeit, wordt professioneler en neemt stappen om een goede basis te blijven behouden. Dat kost tijd en investeringen. Vergaderingen en lezingen. Zoeken en gevonden worden. Dankzij uw steun gaan wij vooruit om nog meer kinderen te helpen in Ecuador. Hoe meer hoe beter! Elk kindje is er één!

Heel veel liefs, Mariska


In Mariska's verslag las ik nog niets over spel- en sporttoestellen in Peguche. Zodra ik haar gesproken heb informeer ik jullie hier over.

Liefs,
Paulien